| Bori | ||||||||||||||||||||||||||
| Władca Dourbandu | ||||||||||||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
Bori Żeglarz – przywódca klanu Poskramiaczy Sztormu i pierwszy historycznie potwierdzony władca miasta Dourband.
Przydomek żeglarza zawdzięczał swym licznym wyprawom łupieżczym na Dorwiniońskie galeony i posiadaniem najpotężniejszej wówczas floty w Dzikich Krajach.
Charakterystyka[]
Bori był czarnowłosym Easterlingiem. Długo zachował młodzieńcze rysy twarzy, toteż cieszył się dużym powodzeniem wśród kobiet na dworach Rhovanionu i klanów z Rhûn.
Cechował się dużym poczuciem humoru i odwagą. Bywał również bezwzględny, przez co cieszył się nieciekawą reputacją wśród Gondorczyków i mieszkańców Dorwinionu.
W boju posługiwał się ciężkim dwuręcznym tasakiem, zakrzywionym na kształt miecza. Podczas biesiad i defilad dzierżył w dłoniach swoją zakrzywioną szablę, wykutą przez Variagów z Khandu.
Biografia[]
Bori urodził się w Khandyjskim mieście Tuagra. Spędził tam większość swojego dzieciństwa, ćwicząc jazdę konną i posługiwanie się bronią. Nigdy nie pociągało go jeździectwo, czuł zamiłowanie do morskich wypraw i wojaczki. Wielokrotnie był gapowiczem na statkach podróżujących w górę rzeki Khandu.
Pewnego razu został przyłapany, przez kapitana okrętu, na pokładzie statku. Dalszy rejs musiał okupić ciężką pracą, pomagający innym marynarzom i czyszcząc pokład. Kapitan był pod wrażeniem pracowitości chłopca.
Bori uratował dowódcy okrętu życie, broniąc go podczas abordażu, od ludzi-trolli. Walcząc z nimi bił się jak mało kto, dlatego szybko zyskał uznanie wśród marynarzy. Jako nastolatek opuścił rodzinny dom, aby na stałe zamieszkać wśród załogi kapitana okrętu. Kiedy jego przełożony postarzał się, Bori otrzymał w spadku po nim kupiecki okręt.
Tak więc zaczęła się jego przygoda z morzem. Statek swój ochrzcił mianem Sztormogrzmotu. Początkowo wykorzystywał do przewożenia cennych towarów, jako okręt handlowy. Jednak po kilku latach zdecydował się zostać korsarzem, na służbie u Wielkiego Wodza Khandu. Tereny jego działań stopniowy zaczęły się przenosić na Morze Rhûn, aż w końcu całkowicie uniezależnił się od swego byłego pana i został piratem.
W wieku 26 lat rozporządzał już całkiem sporą flotą, liczącą dwadzieścia okrętów. Każdy z nich korzystał z tajemniczej broni. Były to działa w kształcie smoczej paszczy, plujące ogniem i zdolne do zasiania ogromnych zniszczeń. W wieku 28 lat mianował się władcą podbitego przez siebie miasta Dourband. Mimo to nie porzucił swego zamiłowania do morskich wypraw i wielokrotnie napadał na Dorwiniońskie galeony na obszarze Morza Rhûn i plądrując przybrzeżne wioski. Zachował przyjazne stosunki z Rhovaniończykami, z którymi prowadził owocny handel.
Zachował w sobie wigor młodzieńczych lat, odwagę i siłę, nawet kiedy jego żywot chylił się ku końcowi. W wieku 64 lat jego syn rozpętał wojnę z Rhovanionem, wychodząc zwycięsko z większości batalii, sprowadzając do Dourbandu liczne łupy wojenne i niewolników.
W prezencie, na ostatnie urodziny ojca, syn jego Borhad, kazał jeńcom wojennym wznieść Wieżę Wschodzącego Słońca. Budowla stała się symbolem wolności i niezależności Easterlingów od władzy Saurona, którą Bori zapewnił swym poddanym. Zmarł w 88 roku Trzeciej Ery, pozostawiając po sobie bogate i silne państwo kolejnym spadkobiercom.